اشتراک (فقه)شریک شدن با یکدیگر. از این معنا نخست در باب‌های تجارت، شرکت، احیاء موات، حدود و قصاص سخن رفته است. ۱ - اشتراک در ملکاشتراک در مال یا اختیاری است مانند اشتراک دو یا چند نفر در خریدن زمینی، یا قهری مانند اشتراک ورثه در ترکۀ میّت به سبب فوت او. ۲ - اشتراک در حقاشتراک دو یا چند نفر در حقّی مانند حق خیار، حق شفعه و حق قصاص که به ارث به آنان منتقل شده است. ۳ - اشتراک در انتفاعاشتراک عموم یا گروهی از مردم در انتفاع از مکان‌های عمومی مانند راه‌ها، مساجد، مدارس و دیگر مشترکات. ۴ - اشتراک در جنایتاشتراک دو یا چند نفر در ارتکاب جرمی مانند دزدی و قتل. ۵ - اشتراک در تکلیفاشتراک همۀ مکلّفان در تکالیف شرعی. ۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۳۱-۵۳۲. |